Aktywność i obowiązki potrafią poprawić nastrój

 

Stan związany z aktualną sytuacją epidemiczną wywołuje różne reakcje. Każdy człowiek ma swój indywidualny optymalny poziom stresu. Uznajemy, że stres to stan mobilizacji organizmu na wszelkie stawiane mu wymagania. Wszystko co nas spotyka może być stresujące lub nie. To samo wydarzenie może być dla jednych pozytywne, a dla innych negatywne.

Zbyt niski poziom stresu powoduje obojętność, spadek motywacji, zniechęcenie, apatię, znudzenie, niechęć do działania. Jednak w takim stanie można porwać się na bardzo trudne zadania.

Za wysoki poziom stresu i związanego  nim napięcia emocjonalnego obniża efektywność działań, aż do całkowitej dezorganizacji. Natłok myśli lub uczucie pustki w głowie, luki w pamięci, zaburzenia koncentracji uwagi, fizyczne zmęczenie, zwolnienie refleksu. Jednak czasami tylko tak duży poziom stresu może zmobilizować do bardzo łatwych zadań, których w innej sytuacji nie chciałoby się zaczynać.

Wiele rodzin pozostaje obecnie w domu. Ograniczenia, konieczność zmiany nawyków osobistych i aktywności towarzyskiej, zmiana godzin i warunków pracy, ciągłe przebywanie członków rodziny razem  są określane jako zdarzenia kryzysowe.

 

Warto w związku z tym zrobić naradę rodzinną i ustalić wspólnie zasady na ten trudny czas.

– dobrze, aby każdy członek rodziny miał dostosowane do swoich możliwości obowiązki

– trzeba rozmawiać, znaleźć czas, aby wysłuchać się nawzajem, najlepiej przy wspólnej pracy lub posiłkach, które powinny być czymś łączącym rodzinę, menu można ustalać wspólnie np. na wieczornych lub porannych naradach rodzinnych

– dobrze aby na tych naradach ustalić czas na pracę przy komputerze, na wspólne lub indywidualne spacery, wyprowadzenie psa, może wspólne ćwiczenia fizyczne

– okazujcie sobie szacunek i zrozumienie

– określajcie jasno swoje potrzeby – nikt nie jest jasnowidzem

– pozwólcie sobie na niedociągnięcia, unikajcie krytyki, doceniajcie wkład pracy w życie rodziny

– poszukajcie w otoczeniu osoby której moglibyście pomóc, przemyślcie strategię działań

– wymyślajcie wspólne zabawy / kalambury, gry planszowe, przebieranie się za bohaterów filmów i książek czy postaci historyczne /

– umożliwcie członkom rodziny czas na izolowanie się, odpoczynek w samotności

– rozmawiajcie, rozmawiajcie, rozmawiajcie……,dzielcie się smutkami i radościami, wspierajcie się

– czytajcie,

– utrzymujcie kontakt z dalszą rodziną przy pomocy Internetu, telefonu

– bliskość fizyczna, przytulenie, głaskanie to istotne elementy wsparcia i zmniejszania napięcia i stresu

– przypominajcie wszystkim o zaleceniach i ograniczeniach związanych ze stanem epidemicznym.

 

To trudny czas, ale wykorzystajmy go do tworzenia związków opartych na miłości i zaufaniu.

 

 

 

Życzę cierpliwości i dużo, dużo zdrowia.

 Małgorzata Sołtysik-Ścisłowska