Jak być dobrym rodzicem?
To pytanie zaprząta myśli niejednego rodzica. Dostępnych jest mnóstwo publikacji i wskazówek, jak postępować ze swoim dzieckiem, by relacja ta była satysfakcjonująca, bliska i rozwojowa dla każdej ze stron. W ogromnej ilości porad łatwo się pogubić i poczuć niepewnie w wypełnianiu tej najważniejszej życiowej roli.
Spróbujmy zatem wyróżnić kilka najważniejszych wskazówek:
- Daj dziecku poczucie bezpieczeństwa i okazuj, że je kochasz- miłość to najważniejsza potrzeba
- Okazuj dziecku szacunek- tak samo, jak szanujesz bliskie Ci osoby dorosłe
- Poświęcaj dziecku czas- wystarczy godzina dziennie, wyłącz telefon, telewizor i skup się tylko na dziecku, niech wie, że ma dla siebie Ciebie, Twoją uwagę i zainteresowanie
- Naucz się słuchać- spokojnie posłuchaj, co Twoje dziecko chce Ci powiedzieć; nie kończ zdań za nie, nie zasypuj pytaniami i radami; wysłuchaj i staraj się zrozumieć
- Wyznacz reguły i bądź konsekwentny- jasne i konkretne zasady oraz wyznaczanie dziecku mądrych granic dają mu poczucie bezpieczeństwa i przewidywalności świata
- Dawaj dobry przykład- dziecko uczy się od nas nie poprzez to, co mu mówimy, lecz w głównej mierze poprzez to, co widzi i naśladuje; nie bój się przeprosić, przyznać do swojego błędu lub słabości
- Pozwól dziecku wyrażać swoje emocje i ucz wyrażania ich w sposób społecznie akceptowany- nie ma emocji dobrych i złych, są emocje przyjemne i trudne/ nieprzyjemne
- Pozwalaj na samodzielność- wspieraj dziecko w uczeniu radzenia sobie z czynnościami dnia codziennego, pamiętaj, że ucząc się, każdy popełnia błędy i to na swoich błędach najlepiej się uczymy
- Bawcie się i śmiejcie razem, dużo się przytulajcie
- Dbaj o swoje potrzeby- każdego dnia postaraj się wygospodarować chwilę tylko dla siebie, poczytaj, wyjdź na spacer, weź relaksującą kąpiel, poćwicz. Szczęśliwy i zrelaksowany rodzic= szczęśliwe dziecko.
Powyższe wskazówki nie wyczerpią całego zagadnienia, mogą jednak służyć jako drogowskaz i inspiracja do własnych poszukiwać takiego sposobu wychowywania, który będzie optymalny i najbardziej korzystny dla nas i naszych pociech. Mądre postępowanie pozwoli wychować wspaniałego, dojrzałego i odpowiedzialnego młodego człowieka.
„Jeśli dziecko jest zawstydzane, uczy się poczucia winy.
Jeśli dziecko doświadcza wrogości, uczy się walczyć.
Jeśli dziecko żyje w atmosferze krytyki, uczy się potępiać.
Jeśli dziecko musi znosić kpiny, uczy się nieśmiałości.
Jeśli dziecko żyje w atmosferze zachęty, uczy się ufności.
Jeśli dziecko żyje w atmosferze aprobaty, uczy się lubić siebie.
Jeśli dziecko żyje w atmosferze akceptacji i przyjaźni, uczy się tego, jak znaleźć miłość w świecie.
Jeśli dziecko żyje w atmosferze uczciwości, uczy się sprawiedliwości.
Jeśli dziecko żyje w poczuciu bezpieczeństwa, uczy się ufności.
Jeśli dziecko jest akceptowane i chwalone, uczy się doceniać innych.
Jeśli dziecko żyje w atmosferze tolerancji, uczy się być cierpliwym”
Tekst powstał w oparciu o materiały zaprezentowane podczas spotkania dla rodziców nt. błędów wychowawczych, w ramach Poradnianego Uniwersytetu dla Rodziców.
oprac. Aleksandra Krysztoforska, psycholog PPP w Olkuszu